لايه برداري 
یک از میتود خوب تداوی امراض جلدی عبارت از لایه برداری کیمیاوی میباشد که جهت حصول شادابیت، ملایمت، بهبود جوانی دانه و چین و چروک ظریف روی اجرا میشود، در این طریقه توسط متخصص جلدی مواد خاص بالای جلد  تطبیق گردیده و سبب میشود تا حجرات مرده سطحی جلد  بشکل پوسته پوسته جدا گردد، در این تداوی از اسیدهای میوه یی ( گلایکالیک اسید الفا هایدروکسی اسید و  لکتیک اسید)، ترایکلورواستیک اسید، ماندلیک اسید، جسنر سلوشن و غیره با غلظت های مختلف استفاده بعمل مییاید.
 درنتیجه این عمل ترمیم دوباره جلد صورت میگیرد پروسه ترمیم جلد توسط انقسام مجدد حجرات جدید و تولید رشته های کلاژن جدید و الاستیک صورت میگیرد، این عمل سبب میشود تا چین و چروک  جلدی از بین برود ضمنآ لکه های جلدی بشکل پوسته پوسته جدا گردیده و وسبب  میگردد تا از یک جانب لکه ها بصورت میخانیکی برطرف گردد و از جانب دیگر نفوذ ادویه که جهت تداوی بعد از لایه برداری توصیه میگردد  بیشتر گردیده و موثریت آن را افزایش دهد درنتیجه جلد دارای شفافیت بیشتر گردیده و چین و چروک ظریف جلدی از بین رفته و یا کاهش یابد.
 البته لایه برداری به اعماق مختلف صورت گرفته و هر قدر لایه برداری عمیق صورت گیرد نتایج آن بهتر بوده ولی با وجود آن اختلاطات تداوی نیز  بیشتر میباشد که عبارت اند ازیجاد لکه های جلدی و سکار میباشد. ولی درصورت لایه برداری سطحی میزان بوجود آمدن اختلاطات کمترتا هیچ بوده و لی نتایج تداوی نسبت به لایه برداری عمیق کمتر محسوس میباشد که خوشبختانه با تکرار عمل لایه برداری سطحی میزان موثریت تداوی بالا رفته و همزمان میزان عوارض جانبی آن کاهش میابد که امروز اکثر متخصصین امراض جلدی لایه برداری سطحی را بیشتر بکار میروند البته در بعضی افراد نتایج تداوی درامتیک یا بصورت غیر قابل پیشبینی بهتر بوده در حالیکه نزد عده دیگر چندین جلسه تداوی لازم است تا چنین ننتایج بدست آید. امراضی که با پیلنگ تداوی میگردند عبارت اند از لکه های قهویی جلد، لکه های حاملگی، لکه های پیری جلد و پیری جلد که از سبب تماس زیاد با آفتاب میباشد که شامل لکه های جلدی و چین و چروک جلد میباشد.



        
  
مراقبت قبل از لایه برداری
مریضان که تحت تداوی پیلینک قرار میگیرند با ید حد اقل پانزده روز قبل ازلایه برداری تحت تداوی دوایی قرار گرفته و بعدآ در روز پیلینک هیچ کریم و یا مرهم به استثناء ضد آفتاب خود استفاده نکرده و نزد داکتر مراجعه نمایند البته در کلینیک داکتر معالج بعد از تطبیق دوا مریض را رخصت مینماید در یکی دو روز اول بعد از پیلینک ممکن مریضان از سوزش و سوزنک شدن خفیف جلد شاکی باشند که البته شدت آن مربوط به عمق پیلینگ متفاوت بوده ولی بصورت عموم در پیلینک سطحی خفیف تا هیچ و در لایه برداری های عمیق شدت آن بیشتر میباشد ضمنآ لایه برداری سبب پوسته ریزی جلدی که تحت تداوی قرار دارد میگردد که این پوسته ریزی در صورت لایه برداری سطحی به شدت کمتر بوده و حتی میتواند غیر محسوس باشد ولی در صورت لایه برداری متوسط وعمیق با شدت بیشتر بوجود مییاید همچنان ناحیه تحت تداوی سرخ یا احمراری گردیده که به عین ترتیب میتواند نظر به عمق لایه برداری خفیف یا شدید باشد.
مراقبت های بعد از لایه برداری
مریضان بعد ار عمل لایه برداری باید از مواجه شدن به شعاع آفتاب خوداری نمایند و از استعمال صابون های مخرش و مواد آرایشی اجتناب نمایند که البته مدت آن نظر به عمق لایه برداری متفاوت بوده ولی بصورت عموم هرقدر مریض بیشتر پرهیز نماید نتایج تداوی خوبتر خواهد بود. همچنان استعمال ادویه یا کریم های توصیه شده به مدت زمان مناسب بعد از لایه برداری حتمی بوده و سبب موثریت بیشتر تداوی میگردد. همچنان در صورت که لایه برداری سطحی صورت گرفته باشد لایه برداری های متکرر( سه الی چهار بار و يا بيشتر از آن ) لازم بوده  که هر دوهفته الي يك ماه بعد صورت میگیرد  مریضان بايد در هنگام معین جهت تداوی های بعدی مراجعه نمایند چنانچه در زمینه گفته شده است تداوی بیشتر موثریت بیشتر .
 کدام امراض توسط لایه برداری قابل تداوی اند:
امراضی که توسط لایه برداری قابل تداوی اند عبارت اند از چین و چروک ظریف جلدی؛ لکه های جلدی آفتابی، یا لکه های پیری، لکه های حاملگی، جوانی دانه و خشن شدن جلد که با افزایش سن بوجود آمده است میباشد.
عوارض جانبی: 
 لایه برداری عمیق داری عورض جانبی بوده که عبارت اند از ندبه های جلدی، لکه های جلدی و  سرخی جلد میباشد این عوارض بیشتر در اشخاصی که دارای جلد تاریک اند، اشخاصی که بعد از لایه برداری به آفتاب مواجعه شده اند و کسانی که به تشکیل ندبه مساعد میباشند بیشتر دیده میشود البته بوجود آمدن لکه های بعد از لایه برداری موقتی بوده و بعد از گذشت زمان از بین میرود . که خوشبختانه این عوراض جانبی با لایه برداری سطحی به حد اقل رسیده است و عمومآ لايه برداري سطحي بدون عارضه ميباشد.