ریزش موی ارثی هورمونی androgenetic

ریزش مو  آندروژنتیک یا یزش مو ی ارثی هورمونی، اختلال بسیار شایع بوده نزد مردان و زنان دیده میشود . اما ووقوع آن در مردان نسبت به زنان بیشتر میباشد .پتوفیزیولوژی ریزش مو  آندروژنتیک اختلال ارثی مشخص است و از طریق تبدیل تدریجی موهای ترمینال( مو های بزرگ و درشت) به موهای باریک  و در نهایت به فولیکولهای بدون مو بوجود مییاید.
وقوعات
ریزش مو  آندروژنتیک اختلال بسیار شایع است که تقریبا 50 درصد از مردان و شاید بسیاری از زنان مسن تر از 40 سال را مصاب سازد. چنانچه بیشتر از 13 در صد زنان بالاتر از 45 سالگی داری  مرض میباشند  و با توجه به تحقيقات يك نویسنده ، ممکن است 75 درصد از زنان مسن تر از 65 سال مصاب مرض  باشند.

تاریخچه
شروع ریزش مو آندروژنیک یا ریزش موی ارثی هورمونی تدریجی است. مردان با تُنک شدن یا کم شدن تدریجی مو در نواحی پیشانی  و یا فرق سر مراجعه مینمایند .. زنان مبتلا به ریزش مو  آندروژنیک معمولا با تُنک شدن منتشر نواحی جلو سر مراحعه مینمایند .

ریزش موی  ارثی در خانمها نيزآندروژنتیک هم نامیده میشودو ژن آن از پدر و مادر منتقل شده و به صورت اتوزومال مغلوب ظاهر می شود. موها از پشت خط موی فرونتال (پیشانی ) شروع به نازک شدن کرده و به سمت پایین پشت و کناره سرکشیده میشود معمولا در سنین ۴۰ تا ۵۰ ظاهر می شود و در مواردی هم در سن ۲۰ سالگی اتفاق میافتد.

خوشبختانه در اکثر موارد خط موی فرونتال حفظ شده و مانند مردان عقب رفتن موهای پیشانی ایجاد نمی شودشواهد نشان داده در افرادی که از نظر ارثی مستعد چنین ریزش مو هستند مصرف قرص های ضد بارداری سن شروع ریزش موی آنها را پایین آورده و زودتر دچار مويریزی میشوند بنابراین در افرادی که سابقه خانوادگی ریزش موی  زنانه دارند بهتر است این قرص را مصرف نکنند. اگرخانمی به این نوع ریزش مو مبتلا شد بایستی تمام علتهای موثر در ریزش مو( انواع بیماریها ، مشکلات هورمونی ، کم خونی، استرس …) بررسی شوند درصورتی که هیچ گونه مشکل داخلی وجود نداشت تشخیص اصلی ریزش موی ارثی می باشد. 
معاینهدر هر دو مردان و زنان با ریزش مو آندروژنیک یا ریزش موی ارثی هورمونی مو های بزرگ و درشت به موهای نازک تر ، کوتاه تر ، موهای نا مشخص و در نهایت به طور خلاصه فولیکولهای بدون مو تبدیل میگردند. ریزش مو آندروژنیک یا ریزش موی ارثی هورمونی بصورت بسیار تدریجی پیشرفت می کند ، مرحله رشد مو یا anagen کوتاه گردیده  وفاز telogen یا مرحله استراحت مو ثابت باقی مانده میماند. در نتیجه ، بیشتر موهای در فاز استراحت هستند ، و بیمار ممکن است از افزایش ریزش  مو اطلاع دهند.

علل
این شکل ریزش مو یک حالت ارثی هورمونی میباشد طوریکه هورمونهای مردانه یا آندروجن ها بالاخص تستوسترون در بوجود آمدن و پیشرفت مرض رول دارند. افزایش افراز تستوسترون همانطوریکه در سن بلوغ سبب رشد مو ها در نواحی تناسلی , ابطی و ریش و بروت( نزد مردها) میگرددابه همین صورت میتواند سبب ریزش موی سر نزد اشخاصی که به مرض مساعد اند گردد. بلند بودن سویه تستوسترون خون و بلند بودن آخذه های تستوسترون در فولیکول موی افراد مساعد از یک جانب و بلند بودن سویه نزایم  الفا ردکتاس  از جانب دیگرسبب مرض میگردد البته قابل ذکر است که انزایم مذکور سبب تبدیل نمودن تستوسترون به 5 دیهایدروکسی تستوسترون تبدیل مینماید که به مراتب قویتر از شکل ابتدایی آن میباشد.اندروجن ها سبب میگردد تا در ابتدا مرحله رشد مو یا مرحله اناجن(بصورت نارمل 3 الی 5 سال) کوتاهتر گردیده در حالیکه فاز تلوجن یا مرحله استراحت فولیکول مو ( بصورت نارمل 2 الی 3 ماه) ثابت باقی مانده در نتیجه تعداد بیشتر فولیکولهای مو در حالت استراحت باقی مانده و مو ها کمتر دیده شود از جانب دیگر این هورمونها سبب تبدیل نمودن مو های درشت و طویل به موهای های باریک و کوتاهتر که دارای رشد بسیار بطی اند میگردند.

تداوی

ریزش موی هورمونی ارثی مرضیست که نیاز به تداوی نگهدارنده دوامدار ضرورت دارد و دواهای مختلفی پیشنهاد گردیده که بصورت فردی تجویز گردیده ولی این دواها باید بصورت منظم و دوامدار تجویز گردد استفاده این دواها از یک جانب سبب افزایش مرحله فعالیت پیاز مو گردیده و از جانب دیگر شاید سبب افزایش جریان خو ن به پیاز مو گردیده در ابتدا سبب کاهش در ریزش مو گردیده و استفاده دوامدار آن سبب رشد دوباره مو و فعال شدن فولیکولهای موی که قبلآ غیر فعال بودند میگردد.

دواهای دیگری نیز وجود دارد که سبب نهی انزایم ۵ الفاریدکتاس میگردد. که بشکل قرص های خوراکی موجود اند