ريزش موي ارثي هورموني

ريزش موي ارثي هورموني
ریزش مو ارثی هورمونی یا  آندروژنتیک  مرض بسیار شایع بوده نزد مردان و زنان دیده میشود . اما وقوع آن در مردان نسبت به زنان بیشتر میباشد.
چگونه مرض بوجود میاید؟
 ریزش مو  آندروژنتیک یک مرض ارثی مشخص است و از طریق تبدیل تدریجی موهای ترمینال( مو های بزرگ و درشت) به موهای باریک و كوتاه و در نهایت به فولیکولهای بدون مو بوجود مییاید. که این تغیرات در مو های از سبب تاثیر هورمونهای مردانه یا آندروِژنها بوجود میاید.
چه کسانی مصاب مرض میگردند؟
ریزش مو  آندروژنتیک مرض بسیار شایع است که تقریبا 50 فیصد از مردان و شاید بسیاری از زنان مسن تر از 40 سال را مصاب سازد. چنانچه بیشتر از 13 در صد زنان بالاتر از 45 سالگی داری  مرض میباشند  و با توجه به تحقيقات يك نویسنده ، ممکن است 75 درصد از زنان مسن تر از 65 سال مصاب چنین ریزش مو باشند.
مر ض چگونه آغاز نموده و پیشرفت مینماید؟
شروع ریزش مو آندروژنیتیک یا ریزش موی ارثی هورمونی تدریجی است. مردان با تُنک شدن یا کم شدن تدریجی مو در نواحی پیشانی  و یا فرق سر مراجعه مینمایند. زنان مبتلا به ریزش مو  آندروژنتیک معمولا با تُنک شدن منتشر نواحی پیشروی سر مراجعه مینمایند .
ریزش موی  ارثی در خانمها نيزآندروژنتیک نامیده میشودو جین آن ازپدر و مادر منتقل شده وموها از پشت خط موی فرونتال (پیشانی ) شروع به نازک شدن کرده و به سمت پشت و کناره سرکشیده میشود معمولا در سنین ۴۰ تا ۵۰ ظاهر می شود و در مواردی هم در سن ۲۰ سالگی اتفاق میافتد.خوشبختانه در اکثر موارد خط موی پیشانی حفظ شده و مانند مردان عقب رفتن موهای پیشانی ایجاد نمی شود شواهد نشان داده در افرادی که از نظر ارثی مستعد به چنین ریزش مو هستند مصرف تابليت های ضد حاملگی سن شروع ریزش موی آنها را پایین آورده و زودتر دچار مويریزی میشوند بنابراین در افرادی که سابقه خانوادگی ریزش موی  زنانه دارند بهتر است این قرص را مصرف نکنند. اگرخانمی به این نوع ریزش مو مبتلا شد باید تمام علتهای  ریزش مو( انواع بیماریها ، مشکلات هورمونی ، کم خونی، استرس …) بررسی شوند درصورتی که هیچ گونه مشکل داخلی وجود نداشت تشخیص اصلی ریزش موی ارثی گذاشته میشود.
معاینه
نزد مردان و زنان با ریزش مو آندروژنتیک یا ریزش موی ارثی هورمونی مو های بزرگ و درشت به موهای نازک تر ، کوتاه تر ، موهای نا مشخص و در نهایت به طور خلاصه پیاز هایا فولیکولهای بدون مو تبدیل میگردند. ریزش مو آندروژنتیک یا ریزش موی ارثی هورمونی بصورت بسیار تدریجی پیشرفت می کند ، مرحله رشد مو یا anagen کوتاه گردیده  وفاز telogen یا مرحله استراحت مو ثابت باقی مانده میماند. در نتیجه ، بیشتر موهای در فاز استراحت باقي مانده ، و مریض ممکن است از افزایش ریزش  مو شاکی باشند.


علت ریزش موی ارثی هورمونی چیست؟
این شکل ریزش مو یک حالت ارثی هورمونی میباشد طوریکه هورمونهای مردانه یا آندروجن ها بالاخص تستوسترون در بوجود آمدن و پیشرفت مرض رول دارند. افزایش افراز تستوسترون همانطوریکه در سن بلوغ سبب رشد مو ها در نواحی تناسلی , ابطی و ریش و بروت( نزد مردها) میگردد به همین صورت میتواند سبب ریزش موی سر نزد اشخاصی که به مرض مساعد اند گردد. بلند بودن سویه تستوسترون خون و بلند بودن آخذه های تستوسترون در فولیکول موی افراد مساعد از یک جانب و بلند بودن سویه نزایم  الفا ریدکتاس  از جانب دیگرسبب مرض میگردد البته قابل ذکر است که انزایم مذکور سبب تبدیل نمودن تستوسترون به 5 دیهایدروکسی تستوسترون میگردد  که دیهایدروتستوسترون به مراتب قویتر از شکل ابتداییتستوسترون میباشد.اندروجن یا هورمونهای مردانه ها سبب میگردند تا در ابتدا مرحله رشد مو یا مرحله اناجن(بصورت نارمل 3 الی 5 سال) کوتاهتر گردیده در حالیکه فاز تلوجن یا مرحله استراحت فولیکول مو ( بصورت نارمل 2 الی 3 ماه) ثابت باقی مانده در نتیجه تعداد بیشتر فولیکولهای مو در حالت استراحت باقی مانده و مو ها کمتر دیده شود از جانب دیگر این هورمونها سبب تبدیل نمودن مو های درشت و طویل به موهای های باریک و کوتاهتر که دارای رشد بسیار بطی اند میگردند.
ریزش موی ارثی هورمونی چگونه تداوی میگردد؟
ریزش موی هورمونی ارثی مرضیست که نیاز به تداوی نگهدارنده و دوامدار دارد و دواهای مختلفی پیشنهاد گردیده که بصورت فردی تجویز گردیده ولی این دواها باید بصورت منظم و دوامدار مصرف گردند.
یک ازین جمله دوا ها مینوکسیدیل میباشد که استفاده این دواها از یک جانب سبب افزایش مرحله فعالیت پیاز مو گردیده و از جانب دیگر شاید سبب افزایش جریان خو ن به پیاز مو گردیده در ابتدا سبب کاهش در ریزش مو گردیده و استفاده دوامدار آن سبب رشد دوباره مو و فعال شدن فولیکولهای موی که قبلآ غیر فعال بودند گردند استفاده از مینوکسیدیل در ابتدا سبب افزایش در ریزش مو میگردد که موقتی بوده و علت آن فعال شدن سریع پیاز های موی که در حالت استراحت اند میباشد به ترتیبی که با شروع تداوی تعداد زیادی از موهای که در حالت استراحت اند به مرحله فعالیت داخل گردیده و معمولا موهای پیاز های که جدیدآ فعال میگردند میریزند ازین جهت استعمال این دوا نزد بسیاری از مصرف کنندگان در ابتدا سبب سرگیچی و یا هم شاید سبب قطع دوا گردد. بعد از یک تا دو ماه از شروع تداوی ریزش مو کاملا نورمال گردیده و استعمال دوامدار آن سبب جلوگیری از ریزش مو و رشد دوباره موها میگردد فیصدی رشد دوباره مو متغیر بوده و هرقدر تداوی بزودی بعد از پس از شروع ریزش مو آغاز گردد فیصدی رشد دوباره مو ها بیشتر و هرقدر دیرتر آغاز گردد این فیصدی کاهش میابد. 

فنستراید دوای دیگریست  که سبب نهی انزایم ۵ الفاریدکتاس در پیاز مو گردیده و باین میکانیزم از تبدیل شدن تستوسترون به دیهایدرو تستوسترون جلوگیری مینماید. این دوا  که بشکل قرص های خوراکی موجود اند و برای مریضان توصیه میگردد. عارضه جانبی این دوا مشکلات جنسی بوده که نزد فیصدی کمی از مصرف کنندگان ایجاد میگردد وخوشبختانه این عارضه نزد اکثریت بعد از قطع تداوی دوباره بهبود میگردد. 
در یک تعداد حالات این دو دوا هردو با هم توصیه میگردند که نتایج آن بهتر میباشد. 
مزو تراپی و پی آر پی تداوای ها جدیدی است که هردو  بشکل زرقی صورت انجام میابند نزد بسیاری از اشخاص مبتلا به ریزش موی ارثی هورمونی  نتایج عالی را در بر دارد. هردو این تداوی ها بشکل زرقی بوده که در مزوتراپی دواهای که سبب رشد مو میگردند در جلد سر  زرق میگردند و در پی آر پی خون خود شخص گرفته شده بعد از تصفیه پلازمای غنی از صفیحات دمویه که منبع مهم از فکتور رشد میباشند گرفته شده و در جلد سر زرق میگردد.