‏نمایش پست‌ها با برچسب امراض ساری. نمایش همه پست‌ها
‏نمایش پست‌ها با برچسب امراض ساری. نمایش همه پست‌ها
تبخال  چه هست؟
تبخال  عبارت از بوجود آمدن آبله های کوچک میباشد که یک عفونت دردناک ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) هست. این آبله ها معمولا توسط HSV نوع 1 ایجاد می شوند، اما می تواند نادرا توسط HSV نوع  2 نیزایجاد گردد. مرض میتواند در هر ناحیه بدن دیده شود ، اما بیشتر در  دهان و لب ها، بینی، گونه ها و یا در انگشتان ظاهر می شود. ابتدا  آبله های کوچک بوجود آمده که بعد از پاره شدن  سبب آب زدن ناحیه و ارچق و در نهایت با افتیدن ارچق با تغیر رنگ جلد ناحیه مصاب التیام میابد. زخم های تبخال معمولا 7 تا 10 روز دوام نموده  و تا زمان تشکل ارچق بسیار ساری بوده و میتواند به کسانی که بان درتماس آیند انتقال یابد.
زخ جلدی چیست و چه انواعی دارد؟
زخ جلدی رشد غیر نارمل و  غیر سرطانی حجرات جلد به علت انتان ویروسی در طبقه  فوقانی جلد با غشاهای مخاطی میباشد. ویروسهایی كه باعث به وجود آمدن زخ جلدی  می‌شوند مربوط به خانواده‌ای از ویروسهای به نام  human papillomavirus پاپیلومای ویروس انسانی هستند.
شکل یك زخ جلدی  بستگی به محل مصابیت آن دارد. زخ جلدی  معمولا همرنگ جلد بوده و در تماس  درشت  میباشند اما گاهی هم می توانند صاف و هموار باشند. انواع مختلف از زخ جلدی  وجود دارد كه عبارتند از: زخ جلدی های هموار plane wart، زخ های جلدی  كف پا plantar warts ، ، زخ های جلدی تناسلی. Genital warts
زخ جلدی  معمولی:common warts  
این نوع زخ جلدی  معمولا اطراف ناخن، روی انگشتان و پشت دست دیده می شوند. این نوع زخ ‌بیشتر در نواحی‌ای كه در جلد خراشیدگی ایجاد شود مثلا به تعقیب جویدن ناخنها یا كندن گوشه های ناخن به وجود می‌آیند 
.
زخ جلدی ‌های پا:
این زخ جلدی كه معمولا در كف پا ایجاد می‌شوند و اگر به تعداد زیاد و بشکل گروپی  به وجود ‌آیند بنام  زخ جلدی موزایک مانند یاد  می‌شوند. بیشتر زخ جلدی های كف پابر عکس زخ جلدی های معمولی به سمت خارجی جلد برجستگی نیافته بلکه بداخل  نفوذ مینمیاند. زیرا فشار حاصل از راه رفتن روی كف پا، باعث صاف و هموار شدن آنها شده و آنها را به داخل جلد فشار می دهد. در سطح این نوع زخ ها اكثرا نقاط سیاه رنگی  دیده می‌شود كه همان رگهای  خونی است كه تغذیه آنها را به عهده دارند.
زخ جلدی های كف پا ممكن است دردناك باشند
زخ جلدی های هموار :
این زخ جلدی ها نسبت به سایر انواع  زخ جلدی  كوچك تر بوده، سطحی هموارتر دارند و اكثرا به تعدا زیاد دیده می‌شوند (۲۰ تا ۱۰۰) . ممكن است هر جایی از بدن را مصاب كنند ولی در كودكان و نوجوانان بیشتر روی صورت به وجود می‌آیند. این زخ جلدی ها در بزرگسالان بیشتر اوقات در آقایان، در نواحی رویش ریش پیدا می‌شود. احتمالا صدمه دیدن جلد هنگام تراشیدن موهای آن ناحیه علت ایجاد این پدیده است 
.
زخ جلدی  تناسلی:
این زخ جلدی  ها شكل شایع نگران كننده ای در بالغین به شمار می روند و اكثرا كوچك و لشم هستند. ولی می‌توانند باریك و طویل  هم باشند. این زخ جلدی ها نرم بوده و برخلاف بقیه زخ ها ی جلدی درشت پوستک پوستک نیستند. زخ های جلدی تناسلی ممكن است، داخل مهبل یا عنق  رحم در خانمها، اطراف معقد و یا داخل ریکتوم را مصاب كنند.
ویروس‌هایی كه عامل زخ جلدی های تناسلی هستند به ندرت باعث زخ جلدی های دست یا پا می‌شوند، ولی می‌توانند باعث بوجود آمدن زخ جلدی هایی در دهان شوند. به نظر می‌رسد زخ جلدی های تناسلی با سرطانهای ناحیه تناسلی عنق رحم اختلاط دهد که اکثرآ نزد خانمها بدون موجودیت زخ جلدی  های ناحیه تناسلی بوحود مییاید.
زخ های جلدی تار مانند :
معمولا این زخها طویل و تار مانند بوده  به سرعت رشد و انکشاف و انتشار نموده وبیشتر در روی صورت مردهای که ریش شان را میتراشند، در اطراف دهن و چشمها دیده میشوند یا در نواحی رویش ریش دیده میشوند.

علت مصابیت به زخ جلدی  چیست؟
زخ جلدی ها می‌توانند از شخصی به شخص دیگر یا از یک شخص از یک زخ جلدی  به سایر نواحی جلد وگاهی بطور غیر مستقیم از طریق وسایل آلوده منتقل شوند. از اولین تماس با ویروس تا زمانی كه زخ جلدی  آنقدر بزرگ شود كه با چشم قابل دیدن باشند، معمولا چندین ماه طول می‌كشد. خطر مصابیت به زخ های جلدی دست، پا و زخ های جلدی هموار كم است.
به نظر می‌رسد كه زخ جلدی های تناسلی قدرت بیشتر سرایت را  داشته باشند. بنابراین لازم است تدابیری به كار برده شود كه از انتقال زخ جلدی های تناسلی از مریض به همسر او جلوگیری شود.
برخی از مردم، به علت ضعف سیستم معافیتی  نسبت به این ویروس، هر بار كه با ویروس زخ جلدی  تماس جلدی داشته باشند مبتلا به اندفاعات جدید می‌شوند. اگر جلد به هر شكل آسیب ببیند، ویروسها راحت تر زخ جلدی  ایجاد می‌كنند.
به همین دلیل كودكانی كه ناخن خود را می جوند یا گوشه‌های ناخن خود را می‌كنند بیشتر مبتلا به زخ جلدی  می‌شوند، برخی نیز بیشتر از بقیه مبتلا به زخ جلدی  می‌شوند. همچنین بیمارانی كه سیستم معافیتی  ضعیفی دارند بیشتر مستعد انتان با ویروسهای زخ جلدی  هستند.
متخصصین جلدی زخ جلدی  های جلدی را چگونه تشخیص میدهند؟
معمولآ زخ جلدی های جلد توسط دیدن مستقیم زخ جلدی  تشخیص داده میشوند

ضرورت درمان زخ جلدی  تا چه اندازه است؟
در كودكان، معمولا زخ جلدی ، بدون درمان و پس از طی دوره‌ای چند ماهه تا چندین ساله بهبود میابد. با این وجود، از آنجا كه احتمال گسترش زخ جلدی  به سایر نواحی بدن فرد مبتلا و یا انتقال آن به افراد دیگر وجود دارد، تدوای زخ جلدی  باید صورت گیرد.
بویژه هنگامی كه زخ جلدی های باعث ناراحتی یا درد شوند، درمان ضروری میباشد. در زخ های جلدی تناسلی مزمن، احتمال ابتلا به سرطان جلد تا حدودی افزایش پیدا می‌كند.
همچنین در خانمهای مبتلا به زخ جلدی های تناسلی، احتمال ابتلا به سرطان عنق رحم بیشتر است. به همین دلایل، همه بالغین مبتلا به زخ جلدی  تناسلی باید تحت درمان قرار گیرند. تمامی خانمهای مبتلا به زخ جلدی  تناسلی حتی پس از درمان باید بطور منظم آزمون پاپ اسمیر را انجام دهند.
چگونه میتوان از زخ جلدی های جلد وقایه نموده و یا از انتشار زخ جلدی  های موجود جلوگیری کرد؟
·         اگر دوستان دارید که دارای زخ جلدی های جلدی میباشند زخ جلدی  انها را لمس ننمایید.
·         در صورتی که از حمام عمومی استفا ه مینمایید کوشش کنید از پاپوشهای عمومی استفاده نکرده و از سرپایی خود تان استفاده نمایید.
·         پاپوش خود را خشک نگهدارید زخ های جلدی پا در محیط مرطوب بیشتر منتشر میابد.
·         هرگز به کندن و خارش نمودن زخ جلدی های جلدی تان نپردازید
·         از لیف نمودن وکیسه نمودن ناحیه مصاب زخ جلدی  خودراری نمایید
·         اگر مصاب زخ جلدی  های صورت استید از تراش نمودن ریشتان بپرهیزید.
·         زخ جلدی  های ناحیه تماسلی دارای خطر بیشتر انتقال به همسر و  تحول به سرطانهای رحم را داشته که به به سرعت باید تداوی شوند.
·         ادویه توصیه شده تانرا مطابق توصیه داکتر معالج تان استفاده نمایید.
تداوی زخ جلدی های جلدی چگونه صورت میگیرد؟
در تداوی زخ جلدی های جلدی معمولآ از لیزر ، الکتروکواتری، کرایو تراپی، کانترادین،  پودوفیلین، لایه برداری کیمیاوی، ایموکویمود ( زخ جلدی های تناسلی) زرق موضعی بلیومایسن و مشتقات حاوی سلیسلیک اسید میتوان استفاده نمود.
،

سالدانه یا لشمانیازس leishmaniasis

سالدانه که اصطلاح طبی ان لشمانیازیس (‏leishmaniasis‏ ) میباشد یک مرض مزمن، ‏التهابی و گرانولوماتوز جلد میباشد که توسط پرازیت ‏leishmania‏ بوجود مییاید این مرض ‏بیشتر در مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر در آسیا، امرایکای جنوبی و افریقا شیوع دارد و ‏کشورهای چون افغانستان، ایران، هندوستان، پاکستان برازیل و اتوپیا نواحی اند که مرض ‏در آنجاها بیشتر شیوع دارد. تعدادافراد آلوده در دنیا 12 میلیون نفر تخمین زده می شود. و ‏‏۳۵۰ میلیون نفر در مناطقی زندگی می کنند که احتمال ابتلاء به مرض وجود دارد. ۳ میلیون ‏نفر از اشکال مختلف بیماری رنج می برند. ‏

مرض سالدانه میتواند دارای اشکال کلینیکی مختلف باشد امکان دارد بصورت یک دانه ‏جلدی بدون درد سوزش و خارش بوحود آمده که حتی بدون تداوی باگذشت زمان به ‏اهستگی شفایاب گردد و یا هم در واقعات نادر مرض سیستم های داخلی را مصاب ساخته ‏و حتی منجر به مرگ گردد خوشبختانه این شکل سالدانه در افغانستان بسیار نادر بوده ‏وصرف واقعات انگشت شمار بیماری نزد عساکر امریکایی که در آفغانستان خدمت میکنند ‏گذارش شده است.‏

عامل مرض یک پرازیت واحد الحجروی بنام ‏leishmania ‎‏ بوده دارای 20 ‏spieces ‎‏ بوده که ‏این پرازیت در انسانها سبب بیماری لشمانیا گردیده و اشکال ‏tropic‏ و ‏minor ‎‏ آن سبب ‏لشمانیای جلدی گردیده در حالیکه اشکال ‏infantum ‎‏ و ‏donovani‏ آن سبب امراض حشوی ‏‏( ماووفیت اعضإ داخلی) میگردد. این پرازیت دارای دو نوع میزبان میباشد ‏
• میزبان فقاریه( انسان، حیوانات جونده یا ‏rodent‏ مانند موش صحرایی، سگ و ‏غیره) که در وجود اینها بشکل بدون فلاجیل میباشد.‏
• میزبان پشه خاکی بنام ‏phlebotomus‏ که در وجود این میزبان دارای فلاجیل بوده و ‏متحرک میباشد ‏

‏ ناقل مرض پشه خاکی مونث ‏sandfly‏ بود که این پشه در غارهای تاریک دیوارها و جاهای ‏تاریک ومرطوب زندگی میکنند و شب ها انسانها و سایر حیوانات را گزیده و خون آنها را ‏میمکند در صورتیکه این پشه خون شخص مصاب را مکیده باشد پرازیت لشمانیا با خون ‏مکیده شده داخل معده پشه راه یافته و سیکل حیات پشه در داخل بدن پشه شروع گردیده ‏و در عقدات لعابیه پشه جاگزین میگردد. در این حال اگر پشه خاکی ملوث شخص سالم را ‏بگزد سبب انتقال مرض به او میگردد. اکثرآ در نواحی برهنه قرار دارد هر قدر پشه بیشتر ‏گرسنه باشد بیشتر شخص و یا حیوان را گزیده و سبب میشود تا تعداد دانه های سالدانه ‏بیشتر باشد همچنان ممکن اشخاص مختلف را در عین اطاق گزدیده و سالدانه نزد چند ‏شخص که در یک اطاق مي خوابند بوجود آید. همچنان انتقال مرض از طریق تماس جنسی ‏و انتقال خون ملوث و سوزنهای ملوث نیز راپور داده شده است.‏
لیشمانیا ی جلدی به دو گونه است . نوع شهری یا خشک (‏Anthroponotic‏) در این نوع ‏مخزن بیماری انسان بوده ولی سگ هم بطور اتفاقی به بیماری مبتلا می گردد.‏
در لیشمانیای جلدی نوع روستایی یا مرطوب (‏Zoonotic‏) مخزن بیماری عمدتاً جوندگان اند. ‏

بطور کلی سالدانه بوسیله انواع پشه های خاکی آلوده به سه طریق زیر بوجود می آید:‏
‏۱- انسان به انسان‏
‏۲- حیوان به حیوان‏
‏۳- حیوان به انسان و یا برعکس آن

لوحه کلینیکی سالدانه
سالدانه اشکال کلینیکی ذیل تظاهر میبنماید
سالدانه موضعی جلدی (‏cutaneous leishmaniasis‏ )‏
سالدانه منتشر ( ‏disseminated leishmaniasis‏) که شامل اشکال ذیل میباشد
سالدانه منتشر جلدی
سالدانه حلدی مخاطی ‏
شکل کالازار یا سیستمیک مرض ‏
سالدانه جلدی عمومآ به دوگونه میباشد ‏
• سالدانه جلدی دنیای قدیم یا ‏old world leishmaniasis
• سالدانه جلدی دنیای جدید یا ‏new world leishmaniasis
که دراینحا به تشریح سالدانه جلدی دنیای قدیم میپردازیم
سالدانه موضعی جلد ممکن است به یکی از اشکال زیر دیده شود:‏
‏۱) شکل خشک
‏۲) شکل مرطوب
‏3) شکل مزمن
‏۱- شکل خشک‏
‏ این شکل مرض توسط لشمانیای تروپیکا بوحود مییاید بنام شکل شهری مشهور است و ‏مدت التیام آن بیشتر بوده و یکسال میباشد. اکثرآ اندفاعات آن کمتر میباشد. و موجودیت ‏یک اندفاع در صورت برای این شکل سالدانه وصفی میباشد. این شکل مرض به تداوی به ‏مشکل چاسخ میدهد.‏
پس از گذشت دوره خفا در محل گزش پشه پاپول سرخ رنگي ظاهر می شود این پاپول نرم ‏و بی درد است و در اثر فشار محو نمی شود. گاه خارش مختصری دارد. پس از گذشت چند ‏هفته یا چند ماه پاپول فعال شده ، ضایعه بزرگتر شده و اطراف آن را هاله سرخرنگ فرا ‏میگیرد. و کم کم بر اثر تجمع حجرات در ناحیه دانه بزرگتر و سخت می شود. در این هنگام ‏گاه در روی آن فرورفتگی به عمق یک میلیمتر که ته آن پوسته پوسته است دیده می شود. ‏به تدریج سطح این دانه نرم می شود و مایع سروزي ترشح می کند و بالاخره بصورت ‏زخمی باز در می آید . زخم حدودی مشخص و حاشیه ای نامنظم و برجسته دارد که روی ‏آن را ارچق کثیف و قهوه ای رنگ پوشانده است.‏
اگر ارچق کنده شود کف زخم فرو رفته است اطراف زخم دارای هاله ای احمراری كه در ‏مقایسه با انساج اطراف و زیر آن سخت به نظر می رسد. ضایعه بی درد و گاهی دارای ‏خارش خفیف است. هرچه تعداد ضایعات بیشتر باشد اندازه زخمها کوچکتر و بهبودی آنها ‏سریعتر است . بهبودی زخم بتدریج از مرکز زخم شروع شده و ارچق شروع به خشک شدن ‏می کند . و پس از گذشت ۱۲-۶ ماه و گاه بیشتر اندفاع کاملا بهبود می یابد و جای التیام ‏آن بشکل فرورفته با حدودی کاملا مشخص و حاشیه ای نامنظم باقی می ماند.‏
‏۲-شکل مرطوب ‏
‏ این شکل مرض توسط لشمانیای میجور بوحود مییاید دروه خفای این شکل مرض کوتاه ‏بوده عمومآ یک الی سه ماه دوام میارد تعداد اندفاعات متعدد میباشد و کورس مرض خفیف ‏بوده به تداوی بهتر حواب میدهد امکان دارد در ابتدا پشه گزیدگی در حدود 100 عدد و یا ‏حتی بیشتر از آن باشد اما چند اندفاع محدود سالدانه بوحود مییاید که بیشتر در نواحی ‏برهنه قرار دارد این دانه ها بدون درد بوده و با گذشت شش ماه با بجا گذاشتن سکار یا داغ ‏شفا یاب میگردد.‏
هردو شکل مرض میتوانند همزمان نزد یک شخص بوحود آیند شکل انفانتوم پرازیت سبب ‏لشمانیای حشوی گردیده و شکل اتیوپیکا اکثرآ سبب لشمانیای جلدی متشر میگردد
مرض میتواند به اشکال ذیل ممکن دیده شود ‏

‎"volcanic" noduloulcerative
iceberg nodules
eczematoid
psoriasiform
erysipeloid
zosteriform,‎
paronychial
chancriform
palmoplamar
annular,‎
verrucous

‎ ‎

علائم بالینی در کالاآزار ‏
‏ این بیماری بیشتر در مناطق حاره و تحت حاره شیوع دارد 90 فیصد مریضان در کشورهای ‏هندوستان, بنگلدیش, نیپال, برازیل و سودان قرار دارند
استقرار بیماری معمولا مخفیانه و بدون علائم مشخصی صورت می گیرد و به کندی ‏پیشرفت می کند . تظاهرات آن با تب نامنظم و مواج تا ۴۰ درجه سانتیگراد با نارامی ، درد ‏ناحیه طحال ، سرفه و کم شدن وزن بدن، بزرگی طحال و کبد و در نتیجه بزرگ شدن شکم ‏بیمار ، کم خونی و کاهش حجرات خون (کریوات سرخ و سفید ، و صفیحات دمویه ) تورم ‏صورت و دستها و پاها دیده می شود.‏
در مواردی رنگ پوست بیمار تیره می شود که برخی دلیل نامگذاری بیماری را به مرض ‏سیاه (کالاآزار) بهمین دلیل می دانند و برخی نیز به دلیل مرگ و میر زیاد بر اثر این بیماری ‏نام بیماری سیاه به آن داده اند. ‏
تشخیص لیشمانیوز جلدی
‏- تشخیص احتمالی (‏Suspected‏) :‏
وجود پاپول یا زخم پوستی بیشتر در نقاط باز بدن در منطقه آندمیک که بیش از دوهفته ‏طول کشیده باشدو بدون درد بوده اما شاید گاهگاهددارای خارش خفیف باشد.‏
‏- تشخیص قطعی (‏Definite‏):‏
دیدن پرازیت در نمونه تهیه شده از ضایعه پوستی (سمیر یا کشت).‏
وقایه:‏
جهت جلوگیری از نفوذ پشه خاکی به داخل اتاقها گرفتن جالی روی کلکین های منازل ‏استعمال پشه خانه های آگنده به دواهای حشره کش مانند پرمترین و استعمال کریمهای ‏ضد حشرات یا ‏insect repllent‏ بالای جلد که ازگزیدن پشه جلوگیری میکند مفید میباشد ‏
تلقیح پرازیت زنده در جلد نواحی بدن که پوشیده میباشد جهت جلوگیری از بوجود آمدن ‏سالدانه در صورت و داغ ها یا اسکار های بد شکل آن قبلآاستفاده میشد اما امروز نسبت ‏زیاد بودن عوارض آن متروک است تطبیق واکسین ( پرازیت مرده با یا بدون واکسین ‏توبرکلوزیا ‏bacille Calmette-Guerin‏) میتواند در نواحی که مرض شیوع دارد موثر باشد ‏همچنان تداوی به موقع مریضان که سبب از بین رفتن منبع انتان میگردد میتواند در وقایه از ‏مصابیت اشخاص سالم کمک کننده باشد
تداوی:‏
تداوی به اساس تعداد دانه های لشمانیا, موقعا دانه های, مدت زمانی که دانه ها بوحود ‏آمده اند, تداوی های قبلی و وضعیت عمومی مریض و بیماری های همراه انتخاب میگردد
بصورت عموم در تدوای لشمانیا از زرق دوا بصورت موضعی و یا سیستمیک استفاده بعمل ‏مییاید که بیشتر از مشتقات انتیمونی مانند گلوکانتیم و پنتوستم استفاده به عمل مییاید ‏
زرقیات موضعی و یا تزریق انتیمونی در اندفاع سالدانه در صورتی که تعداد دانه ها کمتر بوده ‏و در نواحی حساس مانند نزدیک چشم و گوش نباشد مفید بوده اما بسیار دردناک میباشد
زرقیات عضلی در صورتی که تعداد دانه ها زیاد بوده, نزدیک اعضای حیاتی باشند, لشمانی ‏حشوی باشد, لشمانیای مزمن و عدم جواب به تداوی های موضعی صورت میگیرد. ‏

سایر ادویه غیر انتیمونی که در تداوی لشمانیا مورد استعمال دارند قرار ذیل ‏میباشند:‏

‎• Amphotericin and its lipid formulation
‎• Paromomycin1‎
‎• Azoles‎
‎• Terbinafine‎
‎• Metronidazole‎
‎• Dapsone‎
‎• Interferon‎
‎• Pentamidine and/or allopurino‎
‎• Trimethoprim-sulfamethoxazole
‎• Rifampin‎
‎• Nifurtimox‎
‎• Quinolones‎
‎• Pyrimethamine‎
‎• Oral zinc sulfate